Klik hier voor het AWP-verkiezingsprogramma: Alles is Water

Voor een beter Noord-Brabant!

AWP voor water, klimaat en natuur

Dit is de webpagina van de AWP in de provincie Noord-Brabant. De AWP richt zich op de thema’s water, klimaat en natuur. Er staan 5 landelijke AWP-speerpunten in ons verkiezingsprogramma. Voor Noord-Brabant hebben we ook 3 provinciale speerpunten benoemd. Daarvoor willen wij ons hard maken in het provinciebestuur (klik op de groene button / in ontwikkeling).

Klik hier voor alle AWP-kandidaten voor de provincie Noord-Brabant

Klik hier:  AWP voor water, klimaat en natuur

Provincieverkiezing 15 maart 2023

Wij doen mee aan de verkiezingen op 15 maart 2023 voor het provinciebestuur (‘provinciale staten’) in Noord-Brabant. De AWP doet overigens ook mee aan de waterschapsverkiezingen in onze provincie. De waterschapsverkiezingen en de provinciale verkiezingen worden op dezelfde dag gehouden.

Klik hier: laat jouw stem horen via de AWP

Doe mee met de AWP

Interesse om iets te doen voor de AWP? Neem dan contact op voor een kennismakingsgesprek. Of word meteen lid!

Klik hier: 3 redenen om lid te worden van de AWP


Lees verder Onze speerpunten Nieuws

AWP voor water, klimaat en natuur


Word lid!

Agenda AWP Brabant

SPEERPUNTEN AWP BRABANT vastgesteld op 10-11-2022

1.     Pas je aan aan klimaatverandering – doe het voor onze kinderen – (grond)water en bodem is één systeem (Klimaatadaptatie).

We houden ons aan aan de geldende  klimaat- en waterdoelen maar passen ons ook onvermijdelijk aan de klimaatverandering. Als Tilburg ooit aan zee komt te liggen zullen we nu al de Europese souplesse op moeten brengen en vragen om door te mogen schuiven binnen Europa. Tot die tijd boeren we op verantwoorde wijze – ook voor Europa- voort. We blijven immers – hoewel op lager niveau – een belangrijke speler in de voedselketen. Waterschappen, gemeenten en provincie zullen het watervasthouden door verbetering van de sponswerking van de bodem en hermeandering van beken nog meer moeten bevorderen in plaats van het water via de kanalen binnen enkele dagen af te voeren naar zee. Tijden zijn veranderd! De biodiversiteit en de kwaliteit van het grond- en oppervlaktewater wordt dan verbeterd. Daarnaast moeten we ons realiseren, dat we de klimaatverandering niet kunnen tegenhouden. Een open mind voor de toekomst van de kinderen is een vereiste.

2.     Haal Brabant van het slot! Van Gogh inspireert: een parkachtige aanpak loont: maak bufferzones tussen boer en natuur werk gebiedsgericht en zelfs over de grenzen heen; – gemengde bedrijven zorgen voor een balans tussen uitstoot en grond. Brede welvaart in de regio voor iedereen.

Verminderen van voedselproductie in Nederland is een internationale opgave - daar is Europese subsidie voor nodig zodat Nederland, en de grensprovincie Brabant in het bijzonder,  als een park om te wonen, hoogwaardig te werken en kunnen recreëren weer als vanzelf ruimtelijke inpasbaar is in een natuurlijk in elkaar vloeiend Europa en we niet meer met  stallen en stank uit de toon vallen. Dat is belangrijk voor onze eigen gezondheid en geeft lucht aan de economie -        De intensieve veeteelt moet in transitie naar een extensieve bedrijfsvoering en terug naar grondgebonden gemengde bedrijven die gebruik  maken van moderne scheidende staltechnieken en door de waterschappen te faciliteren                        irrigatiesystemen van de akkers die ook open komen te staan voor andere minder waterbenodigende teelten. -        Bij een leefbaar platteland en extensieve bedrijfsvoering horen als vanzelf ook andere gecombineerde takken van                    bedrijvigheid zoals natuur- en klimaateducatie, kunst en cultuur. De provincie moet taakverandering bevorderen -        Onteigening van boerderijen is geen optie. Vrijwillige kavelruil – zelfs op landelijke schaal -  is voor ons de uitdaging -        Wonen op het platteland moet kunnen, daar waar boerderijen verdwijnen. -        We streven als Brabant samen met gemeenten en waterschappen een brede welvaart na en laten dat ook zien. De  leefomgeving verschilt binnen de regio en is steeds bepalend voor ons welzijn, zowel in de stad als op het platteland.              Speerpuntbeleid moet die welzijn vergroten.

3.     Geef ruimte aan de economie en duurzame energie: door vaarwegen aan te passen, regionale overslagcentra te maken maar verdozing voorkomen; wind(molens) aan het water; zon op het dak

-        Kanalen en vaarwegen moeten opgewaardeerd worden om de Brabantse economische groei te kunnen faciliteren en             regionale overslag te bevorderen -      Verdozing - lukraak in het provinciale landschap - moet worden voorkomen. Ruimtelijke functies moeten worden                  herverdeeld. Dat geldt ook de aanwijzing voor wind- en zonneparken. Groots waar het kan en anders: niet doen.                     Zonnepanelen bij voorkeur op een dak.

SPEERPUNTEN AWP BRABANT vastgesteld op 10-11-2022 – klik hierboven op de vetgedrukte teksten voor meer informatie

  1. Water is leidend voor de ruimtelijke ordening. Ruimte is het domein van de provincie.
  2. Gebiedsgerichte aanpak is voor ons de norm – niet alles kan overal.
  3. AWP kiest  voor de Van Gogh parkachtige aanpak, ook – zo mogelijk – over de landsgrens heen.
  4. Projecten zoals natuurnetwerken worden – ook financieel – getrokken door de provincie, die schakelt de waterschappen in als oliemannetjes.

 

 

Nieuws en opiniestukken

AWP Brabant komt met oplossing voor stikstofproblematiek

Nieuws   AWP sluit zich aan bij eindrapport Remkes 5 maart 2023 – De AWP wil een verbindende rol spelen bij de onderhandelingen over een coalitie...

Dutch Embassy of Water wil hemelwater hergebruiken

Nieuws “Waarom spoelen we die nieuwe wc’s met drinkwater door?” 2 juni 2022 – Karla Niggebrugge en Anouk van der Poll van de Embassy...

Provincie Noord-Brabant wil anders omgaan met water

Nieuws Regionaal Water en Bodem Programma (RWP) 2022 – 2027 Het Regionaal Water en Bodem Programma (RWP) is de opvolger van het Provinciaal Milieu en Wate...

Onze kandidaten

1. Rini Hermus (Lieshout)

lees verder

2. Toon Brouwers (Lieshout)

lees verder

3. Ria van Santvoort (Nuenen )

lees verder

4. Leonie Bruggink-van der Steen (Budel )

lees verder

5. Anton Arnold (Roosendaal)

lees verder

6. Henk Siroen (Cuijk )

lees verder

7. Anita Slaats-Damen (Lieshout)

lees verder

8. Simme Douwe Flapper (Nuenen)

lees verder

9. Ronny Tax (Cuijk)

lees verder

10. Peter Verwaters (Raamsdonksveer)

lees verder

11. Tineke Linssen-van der Heijden (Veldhoven )

lees verder

12. Jan Bijnen (Mariahout)

lees verder

13. Tialda Gerritsma (Dongen)

lees verder

14. Christ Dirks (Budel-Dorplein)

lees verder

15. Carla Obbens (Vlijmen)

lees verder

16. Dimph Rubbens (Standdaarbuiten )

lees verder

17. Marc van der Steen (Eindhoven )

lees verder

18. Gaitrie Soedamah (Veghel )

lees verder

19. Stephan van Rentergem (Raamsdonksveer )

lees verder

20. Floris Boele (Geldrop )

lees verder

21. Jelle van Leengoed (Roosendaal )

lees verder

22. Els Nieuwkerk-van de Ven (Eindhoven )

lees verder

23. Hans van Oosterbosch (Roosendaal )

lees verder

24. Louis Peeters (Beek en Donk )

lees verder

25. Willemijn Elshof-Strasters (Breda )

lees verder

26. Anita Maassen-Jansen (Deurne )

lees verder

27. Adriaan van Hooijdonk (Drimmelen )

lees verder

De AWP doet op 15 maart 2023 voor de eerste maal ook mee aan de verkiezing van de Provinciale Staten in Noord-Brabant. Dit zijn onze motieven, neergelegd in ons verkiezingsdocument.

 

De AWP in de waterschappen maar ook In de provincies.

Eerder aan tafel!

Omdat de ruimtelijke ordening – de invulling van onze ruimte en leefomgeving – meer centraal moet worden aangestuurd, hetgeen ook In het regeerakkoord 2022 wordt onderschreven, en omdat het water daarbij leidend moet zijn, willen we in Brabant eerder aan tafel komen zitten. Water is immers een collectief bezit.

Bouwen in polders onder zeeniveau brengt extra risicos met zich mee. Windmolens en zonneweiden kunnen niet ongereguleerd in landschappen worden toegelaten. Participatie van de burger In de besluitvorming en draagvlak zijn immers de norm van het nieuwe Omgevingswet. Teveel is gedelegeerd aan de dagelijkse bestuursorganen binnen provincie en waterschappen. Nieuwe bovenregionale overlegorganen met democratische bevoegdheden maken het proces echter stroperig. Extra bestuurslagen vinden we niet nodig. De provincie Noord Brabant zelf geeft ons richting:

het democratisch inspraakorgaan voor de burger is er het heet: Provinciale Staten.

De  AWP wil daarom de vertegenwoordiging van de gewone burger op zich nemen in zowel het provinciaal bestuur als in de waterschapsbesturen. Gedreven door haar ervaren waterwortels en met een passie voor het klimaat en leefomgeving . We zijn “blauw met een groene rand”. De AWP erkent het belang van een vaak langgeborgde deskundige inbreng van andere belangengroeperingen: samenwerking met en inbedding van het belang en de ervaring van boeren en bedrijven in overheidsorganisaties kan daarbij ook plaatshebben door deze groeperingen vaste adviesfuncties te geven in bestuursorganen,  na welk advies pas een democratische besluitvorming pas kan plaatshebben. Dat geldt ook voor overheidsorganisaties onderling: een verplichte “watertoets”, maar omgekeerd ook een verplichte weging van de schaarse ruimte – advies door gemeenten – bij het inkleuren van  “polders en wateringen” alvorens besluiten worden genomen, is meer dan noodzaak. De ruimte is schaars en de belangen zijn groot.

Terug naar de roots

De provincie en de waterschappen moeten terug naar hun “roots”.

De provincie kan prima sturing geven aan het Haagse beleid en moet subsidiepotten inzichtelijk maken en de besteding van gelden coördineren. Gebiedsgerichte aanpak met gemeenten en waterschappen is onze aanbeveling, waarbij gewerkt wordt als één overheid die intern haar uitvoerende taken daar legt, waarvan de geschiedenis van heeft aangetoond dat ze dat prima kunnen. Regelgeving, ervaring en plaatselijke betrokkenheid moeten beter op elkaar worden afgestemd. Gemeenten en waterschappen – als “oliemannetjes” goed in de uitvoering – houden daarbij ieder hun eigen rol en leggen daarover verantwoording af aan democratische organen en coördinatoren zoals Provincie, Rijk en Europa. De Deltaplan aanpak mag worden uitgebreid naar meerdere aandachtsgebieden voor klimaat en leefomgeving. Nederland heeft te lang sturing gemist.

We zijn niet voor nieuwe gewestvorming en grote fusies van overheidsorganen omdat de inspraak van de burger maatgevend en ook herkenbaar moet zijn in de besluitvorming. Participatie dus.

Overheidsorganen moeten niet onderling concurreren en door het naar zich toe trekken van taken “belangrijk” willen zijn of daarmee “mooie sier” te maken. Schoenmaker blijf bij je leest.

Dat wil niet zeggen dat onderlinge controle en toezicht op de naleving van Europese waterkwaliteitsnormen,  landelijke en mondiale klimaat- en energieopgaven overbodig is. Integendeel. Als één overheid moet worden opgekomen voor water, klimaat en leefomgeving. Overheden moeten elkaar daarbij scherp houden.

De AWP wil één geluid naar voren brengen voor water, klimaat en leefomgeving in alle organen waarin democratische controle mogelijk is, daarbij gestuurd door een regionale aanpak, maar die geluiden via de Provinciebesturen doorleiden naar Den Haag. Een lijn naar de Eerste Kamer is daarbij een logische. Rechtmatige controle vindt immers daar plaats.

Iedere provincie en waterschap heeft daarbij eigen aandachtspunten. De bodemdaling In het veenweidegebied van het Groene Hart en die op de grens van Brabant en Limburg is van een andere orde dan het bouwen in de polders van West Nederland alsmede de opgave om water vast te houden in en onder de Veluwe (de nationale gieter!), het gebied van de Brabantse Campina en de overige Hoge Zandgronden. Dit klemt temeer omdat ook de beschikbaarheid van gezond drinkwater steeds meer onder druk komt te staan.  “Panorama waterland” is daarbij onze stip aan de horizon. Altijd echter zal waterveiligheid onze prioriteit verdienen. We zijn “blauw met een groene rand”.

Vaarwegen, beken, oppervlakte- en grondwater, economie, bodem en natuur.  Eén systeem en daarbij is sturing nodig.

Water en bodem vormen in natuur en klimaat één systeem. Maar het beheer van (vaar)wegen en beken, alsmede de  verantwoordelijkheid voor onttrekkingen uit de grondwater, het vaststellen en beheer van het waterpeil en ook de naleving van de milieunormen liggen bij verschillende overheidsinstanties. De AWP vindt dit merkwaardig en niet logisch. Coördinatie en sturing is nodig. Zonodig moeten taken worden geherschikt als dat binnen “Europa” of de “Deltaplan” aanpak tot een gemakkelijker en betere uitvoering zou leiden. De weersextremen hebben aangetoond, dat we met onze buren moeten samenwerken en dat een stroomgebied – het water stroomt immers langs, maar bij overlast ook over voorbestemde paden –  daarbij leidend moet zijn.

Vervoer over water en de ontwikkeling van Regionale Overslag Centra zullen In de toekomst nog belangrijker worden voor economische en klimaatrobuuste groei. De “verdozing” van het landschap biedt reden tot zorg.

Zowel over de indeling en het gewenste gebruik van de ruimte, maar ook over het beslag daarvan op de energiebehoefte en de bescheiden mogelijkheid om op het land duurzaam energie op te wekken, zonder dat het Nederlandse polderlandschap wordt aangetast.

De AWP vindt dat we het water- en bodembeheer meer integraal moeten aanpakken zodat de watercyclus – inclusief de verantwoordelijkheid voor het grondwater – onder coördinatie van één overheid komt.

Dat vergemakkelijkt het overzicht over grensoverschrijdende projecten, maar geeft regionale en gemeentelijke overheden tegelijk de mogelijkheden om op hun beurt desgewenst aan te haken bij en gelden beschikbaar te stellen voor initiatieven die voor haar inwoners of bedrijven locaal belangrijk zijn. Anders dan zoals nu vaak gebeurt, waarbij een locale overheid de “trekker” is van een project, maar vervolgens bij andere overheden potten geld voor subsidie moet losweken, terwijl bovendien de locale uitvoeringskennis – uit de markt – nog moet worden ingekocht. Democratische controle is daardoor te ingewikkeld geworden. Wij missen een helicopterview en vragen daar aandacht voor in de organen, waarin we gekozen zijn. De ruimtelijke ordening is al tien jaar zonder sturing overgelaten aan “de markt”. Gelukkig komt er nu weer een ministerie met die naam voor terug. Dat moet echter doorklinken naar de provincies.

De provincies zouden heel goed in staat moeten zijn integrale water- en bodembeheerprojecten te coördineren en tegelijk natuurdoelen, waaronder vermindering van stikstof, te realiseren. Zij moeten de subsidiepotten in kaart brengen en mogen zelf de projectcoördinator zijn om die uit te geven.

Daarbij maken zij dan gebruik van de meest geschikte overheidsinstanties (waterschappen of gemeenten) en wel zodanig,  dat die zich als de genoemde “oliemannetjes” deskundig met de uitvoering van het veldwerk kunnen bezighouden. Dat doen ze al eeuwenlang goed en daar zijn we trots op. Voor het verwerven van gronden wordt op creatieve wijze gebruik gemaakt van civielrechtelijke instrumenten zoals herverkaveling, in beginsel zonder dat tot onteigening leidt. Indien om natuurdoelen (ecologische verbindingszones) te halen en ter doorbreking van de stikstofcrisis agrarische bedrijven zouden (moeten) verdwijnen dan moeten de verdwijnende bedrijven op rechtvaardige wijze worden gecompenseerd. De eeuwenlange zorg voor waterveiligheid (het voorkomen van overstromingen en het verzorgen van het waterpeil in de op het water teruggewonnen polders) alsmede sinds pas vijftig jaren de zuivering van afvalwater via grote netwerken en slimme installaties zijn en blijven de taak voor de waterschappen. Zuivering bij de bron (industrie en ziekenhuizen) zal moeten worden gestimuleerd. Maar het waterschap is niet geschikt om provinciale natuurprojecten te trekken ook al kan ze zich daarmee in de kijker spelen. En een provincie moet zich niet bezig houden met allerlei sociale taken. Ruimtelijke ordening moet haar echte opgave zijn. De overheden moeten vervolgens één geheel zijn: “Samen voor water en klimaat.”

Helicopterview

Het rondpompen van subsidies en lokale coördinatie zouden moeten wijken voor een helikopterview van provincies die daarbij ook de Rijkstaken over de kanalen kunnen overnemen.

Wij zien de  provincie als de economische, natuurstimulerende en waterstaatkundige motor. Het bodembeheer is vitaal en eenmaal gemaakte keuzen kunnen niet gemakkelijk worden teruggedraaid.

In gebiedsvisies zou gekozen moeten worden voor het formuleren van hoofdtaken per regio. Niet alles kan en hoeft immers overal. Samenwerking met onze nationale en Europese partners is een logische ontwikkeling. Daarbij vinden het (agrarisch)bodembeheer en grondwater een centrale plaats. Provincies ontwikkelen zich samen met de waterschappen tot een “klimaat- en bodemschap”. Het waterbeheer zelf wordt door de inliggende waterschappen en locaal ook door gemeenten uitgevoerd.

Provincies zouden het merk en instrument “park” zoals het in Brabant het opkomende Van Gogh Nationaal park, het Geopark Maashorst, en daarbuiten de bekende Hoge Veluwe en de Oosterschelde kunnen inzetten, met duidelijke en controleerbare investeringsagenda’s voor perioden van ongeveer 10 jaren om het draagvlak en de tastbaarheid voor de burger te vergroten. Onderling verbonden waterbekkens (wadi’s in het groot!) moeten zorgen voor waterberging en het doseren daarvan al naar gelang de behoefte is. Dit moet leiden tot een maximaal vertrouwen in één overheid voor water, klimaat en leefomgeving.

 

De AWP is realistisch. Bodemschappen en parkachtige aanpak. 

Niet alles kan overal. Overheden zullen vanuit het gezichtspunt dat ze zouden willen opereren als “bodemschappen” – dus meer dan water – keuzen moeten maken. Daarbij kiezen we in Brabant zoals gezegd, voor een “parkachtige aanpak”: voor de burger herkenbare en sprekende vormen van samenwerking. We werken als overheden en belangenorganisaties, waarvan we de participatie en  advieskracht hoog achten, voortaan samen op regionaal en nationaal niveau, maar worden gedreven door mondiale oplossingen. Daarbij kiezen we voor haalbaar en betaalbaar. Voortdurend geld lenen voor het oplossen van slechts lokale problemen – waaronder het “hobbymatig” opstarten van zogenaamde “pilots”, die slechts goed zijn voor de politieke kijkcijfers, maar meestal bij gebrek aan structureel geld meestal weer verdwijnen  –  is niet wat wij voorstaan. Meer, meer meer, ook al wordt dat voorzien in jarenlang vooruitziende waterbeheerplannen, kan immers ook teveel worden. Het klimaat en leefomgeving verdienen een mondiale aanpak. Na het succes van het plan “Mansholt” – nooit meer honger – dat ons land tot een van de grootste voedselproducenten ter wereld maakte, komt er een tijd van bezinning. Minder voedselproductie kan leiden tot een realistisch evenwicht en een oplossing zijn voor de stikstofproblematiek. Maar we hoeven met windmolens, zonneweiden en kernenergie niet het ijverigste jongetje van de klas te zijn. Wel hebben we hiervoor een “open mind”.  Opkomende economieën hebben een inhaalslag te maken, welke we hen ook moeten gunnen. Ze hebben op hun beurt ook een eigen verantwoordelijkheid naar “ons” deel van onze planeet toe. We doen alles dus met mate en met het oog op een verstandig en betaalbaar evenwicht.

 

Rini Hermus

Lid van de AWP strategiecommissie en een enthousiast meedenker en vormgever aan AWP Brabant!

Aanvullend standpunten naar aanleiding van Kiescompas 6-2-2023:

Over leefbaar en betaalbaar wonen: AWP Brabant houdt zich aan de richtlijnen van de overheid: Het rijksbeleid gaat uit van een percentage van 30 voor sociale huurwoningen in heel Nederland. De provincie dient dit samen met de gemeenten uit te voeren’.

 

 

 

 

 

 

Klik hier: 3 redenen om lid te worden van de AWP