Delfland, 9 juli 2025 – Toxische druk is een erkende score voor de giftigheid van een mengel pesticiden, waarin de concentratie van elk pesticide is meegenomen (voor de liefhebbers: toxiciteitsscore msPAF).
Voor elk monster uit de sloot is een msPAF-waarde berekend. Zo kun je pesticidencocktails van verschillende pesticiden en in verschillende concentraties met elkaar vergelijken. De uitkomsten worden weergegeven in 5 klassen: klasse blauw = geen toxische druk, groen = weinig toxische druk, geel is matige toxische druk, oranje = slecht en rood = zeer slecht.
Schematisch ziet de relatie tussen toxische druk en biodiversiteit er zo uit: van weinig effect bij een blauwe of groene score, via geel naar heel veel effect bij een oranje of een rode score.
In de Voortgangsrapportage Waterkwaliteit is de toxische druk in het boezemkanaal (op 5 locaties) en in de glaspolders onder elkaar gezet (als percentage van 12 metingen). Doel is dat het boezemwater en het polderwater het hele jaar schoon of bijna schoon zijn (klasse: blauw en groen).
Vanuit de polders wordt het teveel aan regenwater op het boezemkanaal gepompt, en vandaar naar zee. Alle viezigheid komt dus samen in de boezem, en dat zie je terug in de resultaten.
Ook blijkt dat er maar twee polders met kassen zijn, die nooit oranje of rood kleurden. In gewoon Nederlands: klasse oranje en klasse rood is water dat dodelijk giftig is voor watervlooien en ander waterleven.
Als je tot hier hebt doorgelezen, zul je ervan overtuigd zijn dat het water in de kassengebieden gewoon niet schoon is. Er zijn 76 overschrijdingen van de norm gemeten, en er zitten tussen de 20 en 40 verschillende bestrijdingsmiddelen in het water van de glastuinbouwpolders.
Uiteraard verschilt de situatie wel per glaspolder. De Noordpolder van Delfgauw (de weilanden rondom de Delftse Hout), Boezem Nieuwe Water (bij de Maasdijk), de Oude en Nieuwe Broekpolder en Vlietpolder (tussen Naaldwijk en Wateringen) hadden het vaakst een normoverschrijding: 5 of 6 keer per jaar. De Zuidpolder van Delfgauw (nu een woonwijk van Pijnacker) en de Woudse droogmakerij (bij Schipluiden) zijn vrijwel helemaal schoon.
Toch is er verwarring over de informatie die Delfland toont. Kijk eens naar onderstaande grafiek, waar alle data per jaar op één hoop zijn gegooid. Duidelijk is dat de toxische druk tussen 2013 en 2024 is afgenomen: van meer dan 75% (oranje + rood samen) naar iets minder dan 25%. Dat is toch goed nieuws?
Het slootwater in Delfland is minder vervuild dan tien jaar geleden. Maar uit de mondelinge toelichting van Delfland blijkt dat je dit plaatje niet kunt vergelijken met met de toxische druk per poider hierboven. Er zijn slechts 14 meetpunten, waar al vanaf 2013 wordt gemeten. In die 14 meetlocaties zitten ook drie meetpunten in de boezem, waar alle vervuiling al is verdund, en de twee referenties zonder vervuiling (Brielse meer en Solleveld).
De resultaten per glastuinbouwpolder over 2024 in de grafiek hierboven corresponderen dus niet met het staafje voor 2024 in de grafiek hieronder. En dat is ook logisch: De hoogste concentraties aan bestrijdingsmiddlen wordt aangetroffen in de glaspolders, als je dat middelt over alle locaties in Delfland dan zou het beeld positiever uitkomen.
We hebben aan Delfland gevraagd om het plaatje over de periode 2013-2024 te maken over alleen de 9 glastuinbouwpolders die sinds 2013 zijn bemeten, maar daar is geen gehoor aan gegeven.
Is er dan geen verbetering in de toxische druk tussen 2013 en 2024? Zeker wel! De glastuinbouwbedrijven hebben inmiddels ook tal van maatregelen genomen. En ook zijn alle tuinderijen nu aangesloten op het riool, zodat het teeltwater niet meer op de sloot hoeft te worden geloosd. Wat overigens ook verboden is, en als een tuinder wordt betrapt volgt een proces-verbaal en een boete.
Samenvattend: de situatie is in 2024 beter dan in 2013. Maar het is zoals een schoolrapport: als je voor wiskunde van een 3 naar een 4 gaat, dan blijf je toch gewoon zitten. En dat is de situatie in Delfland: jaar op jaar is de waterkwaliteit onvoldoende.
